NLWat is ALS-ziekte? Symptomen en proces
Wat is ALS-ziekte?
Amyotrofische laterale sclerose, of ALS, is een zeldzame groep neurologische ziekten die voornamelijk het gevolg zijn van schade aan zenuwcellen die verantwoordelijk zijn voor de controle van vrijwillige spierbewegingen. Vrijwillige spieren zijn verantwoordelijk voor bewegingen zoals kauwen, lopen en spreken. De ALS-ziekte is progressief en de symptomen hebben de neiging om in de loop van de tijd te verergeren. Tegenwoordig zijn er geen behandelingsopties die de progressie van ALS kunnen stoppen of een volledige genezing kunnen bewerkstelligen, maar het onderzoek naar dit onderwerp gaat door.
Wat zijn de symptomen van ALS?
De eerste symptomen van ALS manifesteren zich bij verschillende patiënten verschillend. Terwijl de ene persoon moeite heeft met het vasthouden van een pen of koffiekopje, kan een andere persoon problemen hebben met spraak. ALS is een ziekte die doorgaans geleidelijk voortschrijdt.
De snelheid waarmee de ziekte zich ontwikkelt, varieert sterk van patiënt tot patiënt. Hoewel de gemiddelde overlevingstijd voor ALS-patiënten 3 tot 5 jaar bedraagt, kunnen veel patiënten 10 jaar of langer leven.
De meest voorkomende vroege symptomen bij ALS zijn:
- Struikelen tijdens het lopen,
- Moeilijkheden om dingen te dragen,
- Spraakgebrek,
- Slikproblemen,
- Krampen en stijfheid in de spieren,
- Moeilijkheden bij het rechtop houden van het hoofd kunnen als volgt worden vermeld.
ALS kan aanvankelijk slechts één hand treffen. Of u heeft moeite met slechts één been, waardoor u moeilijk in een rechte lijn kunt lopen. Na verloop van tijd worden bijna alle spieren die u controleert, door de ziekte aangetast. Sommige organen, zoals het hart en de blaasspieren, blijven volkomen gezond.
Naarmate ALS verergert, beginnen meer spieren tekenen van de ziekte te vertonen. Meer geavanceerde symptomen van de ziekte zijn onder meer:
- Ernstige zwakte in de spieren,
- Afname van spiermassa,
- Er zijn symptomen zoals verhoogde kauw- en slikproblemen.
Wat zijn de oorzaken van ALS?
In 5 tot 10% van de gevallen wordt de ziekte van de ouders geërfd, terwijl in andere gevallen geen bekende oorzaak kan worden gevonden. Mogelijke oorzaken bij deze groep patiënten:
Genmutatie . Verschillende genetische mutaties kunnen leiden tot erfelijke ALS, die symptomen veroorzaakt die vrijwel identiek zijn aan de niet-erfelijke vorm.
Chemische onbalans . Er zijn verhoogde niveaus van glutamaat aangetroffen, dat wordt aangetroffen in de hersenen en functies om chemische boodschappen over te brengen, bij mensen met ALS. Onderzoek heeft aangetoond dat een teveel aan glutamaat schade aan zenuwcellen veroorzaakt.
Ontregelde immuunrespons . Soms kan het immuunsysteem van een persoon de normale lichaamscellen aanvallen, wat leidt tot de dood van zenuwcellen.
Abnormale ophoping van eiwitten . Abnormale vormen van sommige eiwitten in zenuwcellen hopen zich geleidelijk op in de cel en beschadigen de cellen.
Hoe wordt ALS gediagnosticeerd?
De ziekte is in de vroege stadia moeilijk te diagnosticeren; omdat de symptomen sommige andere neurologische ziekten kunnen nabootsen. Sommige tests werden gebruikt om andere aandoeningen uit te sluiten:
- Elektromyogram (EMG)
- Zenuwgeleidingsonderzoek
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)
- Bloed- en urineonderzoek
- Lumbaalpunctie (het proces waarbij vocht uit het ruggenmerg wordt verwijderd door een naald in de taille te steken)
- Spierbiopsie
Wat zijn de behandelmethoden voor ALS?
Behandelingen kunnen de schade die door de ziekte is aangericht niet herstellen; maar het kan de progressie van de symptomen vertragen, complicaties voorkomen en de patiënt comfortabeler en onafhankelijker maken. De behandeling vereist een geïntegreerd team van artsen en medisch personeel dat op veel gebieden is opgeleid. Dit kan uw overleving verlengen en uw kwaliteit van leven verbeteren. Bij de behandeling wordt gebruik gemaakt van methoden zoals verschillende medicijnen, fysiotherapie en revalidatie, logopedie, voedingssupplementen, psychologische en sociale ondersteunende behandelingen.
Er zijn twee verschillende medicijnen, Riluzole en Edaravone, goedgekeurd door de FDA voor de behandeling van ALS. Riluzol vertraagt bij sommige mensen de progressie van de ziekte. Het bereikt dit effect door de niveaus van een chemische boodschapper genaamd glutamaat, die vaak in hoge concentraties in de hersenen van mensen met ALS wordt aangetroffen, te verlagen. Riluzol is een medicijn dat oraal in pilvorm wordt ingenomen. Edaravone wordt intraveneus aan de patiënt toegediend en kan ernstige bijwerkingen veroorzaken. Naast deze twee medicijnen kan uw arts verschillende medicijnen aanbevelen om symptomen zoals spierkrampen, obstipatie, vermoeidheid, overmatige speekselvloed, slaapproblemen en depressie te verlichten.