Wat is jicht? Wat is goed tegen jicht?

Jicht , ook wel de ziekte van koningen of de ziekte van de rijken genoemd, is een ernstige reumatische ziekte die leidde tot de dood van sultans. Hoewel jicht, ook wel jichtziekte genoemd, tot de categorie reumatische aandoeningen behoort, kan het als een stofwisselingsziekte worden beschouwd. De ziekte, die vaker voorkomt bij mannen, kan een negatief effect hebben op iemands werk en sociale leven.

Jicht is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar verschillende aandoeningen die worden gekenmerkt door ophoping van urinezuur. Deze ophoping vindt meestal plaats op de voeten van een persoon. Mensen met jicht kunnen oedeem en pijn in hun voetgewrichten voelen. De grote teen is een van de gewrichten die het meest getroffen worden door deze aandoening. Een jichtaanval veroorzaakt plotselinge en scherpe pijn en mensen kunnen het gevoel hebben dat hun voeten branden. Hoewel de symptomen van jicht tijdelijk zijn, zijn er verschillende methoden om de symptomen onder controle te houden.

Wat is jicht?

Jicht, een chronische (langdurige) en veel voorkomende gewrichtsontsteking, is een aandoening die wordt gekenmerkt door de ophoping van monohydraatkristallen, mononatriumuraat genaamd, in de weefsels. Jicht, waarvan de geschiedenis teruggaat tot de oudheid, is een reumatologische ziekte die tot in detail is bestudeerd en onder controle kan worden gehouden.

Onder normale omstandigheden worden afvalstoffen in het lichaam, vooral eiwitafval, omgezet in urinezuur en uit het lichaam verwijderd. Problemen bij de uitscheiding van urinezuur of de productie van te veel van deze stoffen kunnen leiden tot ophoping in het bloed en het lichaam. Wanneer de hoeveelheid urinezuur in de bloedbaan de normale waarde overschrijdt, wordt dit hyperurikemie genoemd. Deze aandoening kan na verloop van tijd evolueren naar jicht en resulteren in een zeer pijnlijke gewrichtsontsteking.

Hyperurikemie zorgt er ook voor dat urine en bloed zeer zuur worden. Sommige soorten vlees, alcoholische dranken zoals bier, geraniums en gedroogde peulvruchten behoren tot de voedingsmiddelen met een hoog urinezuurgehalte. Naast voeding behoren ook genetische factoren, overgewicht of zwaarlijvigheid en stress tot de factoren die verband houden met verhoogde urinezuurspiegels in het bloed.

Urinezuur, dat in overmatige hoeveelheden in het bloed wordt aangetroffen, lekt uit de weefselspleten en hoopt zich op in het gewricht en de omliggende structuren. Ophoping in de gewrichten kan ontstekingen in deze gebieden veroorzaken, wat leidt tot meer vocht in de gewrichten, bewegingsbeperkingen en pijn. Deze aandoening, die vooral de grote teen- en kniegewrichten treft, wordt jicht genoemd. Soms kan urinezuur zich ook in de nieren ophopen. Voorzichtigheid is geboden, aangezien dit kan leiden tot de vorming van nierstenen.

Wat zijn de stadia van jichtziekte?

De jichtziekte verloopt in 4 fasen: acute aanval, interkritische periode, chronische jicht en tophusjicht.

• Acute aanval: Het is de fase van de ziekte die plotseling in het gewricht begint en 5-10 dagen duurt. Er worden kortdurende zwelling en pijn in de gewrichten waargenomen.

• Interkritische periode: Dit is de fase waarin de klachten van de patiënt volledig verdwijnen. Direct na deze fase kunnen er echter opnieuw ernstige aanvallen optreden.
• Chronische jicht: Als de tijd tussen de aanvallen geleidelijk korter wordt en deze niet wordt behandeld, kunnen permanente zwelling, pijn en bewegingsbeperking optreden in een of meer gewrichten.
• Tophus Jicht: Naarmate de ziekte voortschrijdt, hoopt urinezuur zich overmatig op in de gewrichten en omliggende weefsels en vormt het zwellingen die tophi worden genoemd. Tophi komt vooral voor op de grote teen, het middenvoetsbeentje, op de bovenkant van de vingers en nabij de ellebogen.

Wat zijn de symptomen van jichtziekte?

Als gevolg van de ophoping van zuurionen in het lichaam in de ochtend ontstaat zwelling in de gewrichten en treedt hevige pijn op. In feite is de pijn zo hevig dat de patiënt uit zijn slaap ontwaakt. Jicht is een ziekte die wordt veroorzaakt door de ophoping van urinezuur in de nieren. Naast symptomen zoals bloed in de urine en stenen, kan er ook buik- en lage rugpijn optreden. Pijn wordt chronisch en urinezuur dat zich ophoopt in de gewrichten kan een constante zwelling van de gewrichten veroorzaken en vervormingen veroorzaken.

Jicht wordt over het algemeen beschouwd als een ontsteking van de gewrichten (artritis). Het begin van de aanvallen is plotseling en pijnlijk. In het aangetaste gewrichtsgebied kunnen verschillende symptomen optreden, waaronder een brandend gevoel, stijfheid en zwelling. Symptomen van jicht kunnen van persoon tot persoon verschillen. Bij sommige mensen kan het zelfs een asymptomatisch verloop volgen. Hoewel bij deze mensen een verhoogd urinezuurgehalte in het bloed blijkt te bestaan, zijn er geen klachten over jicht. De symptomen die optreden tijdens aanvallen worden acute jichtsymptomen genoemd. Pijn, roodheid en oedeem zijn de belangrijkste symptomen van een jichtaanval. Vooral na aanvallen die s nachts beginnen, kunnen mensen wakker worden uit hun slaap vanwege de symptomen. Zelfs zeer kleine contacten met het getroffen gebied kunnen ondraaglijke klachten veroorzaken. Tegelijkertijd is er een beperking in de bewegingen van het aangetaste gewricht.

Klachten die optreden bij een acute jichtaanval komen meestal voor in één gewricht. De grote teen is het meest getroffen gewrichtsgebied. Hoewel de duur van de klachten doorgaans varieert tussen de 12 en 24 uur, zijn er ook ernstige gevallen van jicht waarbij de klachten 10 dagen aanhouden. Patiënten vervolgen hun leven zonder klachten gedurende de periode tussen acute jichtaanvallen.

Terugkerende aanvallen van acute jicht kunnen blijvende schade aan de gewrichten veroorzaken. Naast gewrichtspijn verbeteren symptomen zoals ontsteking, roodheid, oedeem en mobiliteitsproblemen in de loop van de tijd, terwijl symptomen zoals vervelling en jeuk van de huid van het getroffen gebied kunnen optreden. Bij deze ziekte, die behalve de grote teen ook andere gewrichten van het lichaam kan aantasten, behoren polsgewrichten, vingers, elleboog, hiel en het bovenste deel van de voet tot de andere gebieden die door jicht kunnen worden aangetast.

Als jichtaanvallen vaker voorkomen dan normaal, wordt dit chronische jichtziekte genoemd. Voorzichtigheid is geboden, aangezien chronische jichtaanvallen tot ernstige gezondheidsproblemen kunnen leiden als ze niet op de juiste manier worden behandeld. Bij chronische jichtpatiënten kan de pijn constant worden, en in dit geval wordt de slaapkwaliteit van de persoon negatief beïnvloed. Problemen zoals vermoeidheid, verhoogde stress en stemmingswisselingen kunnen optreden als gevolg van slapeloosheid. Naast de slaapkwaliteit kunnen ook wandelen, huishoudelijk werk en diverse andere normale dagelijkse activiteiten negatief worden beïnvloed.

Tophi is een chronische jichtklacht die wordt gekenmerkt door de ophoping van urinezuurkristallen onder de huid. Tophus, dat kan voorkomen in de handen, voeten, polsen en oren, ziet eruit als harde onderhuidse zwellingen die niet pijnlijk zijn, maar tijdens de aanval ontstoken en oedemateus worden. Naarmate de tophus blijft groeien, kan deze de omliggende huid- en gewrichtsweefsels beschadigen. Het is erg belangrijk om de juiste behandeling te krijgen, aangezien gewrichtsmisvormingen kunnen optreden naarmate deze aandoening vordert.

Urinezuur, dat in grote hoeveelheden in het bloed wordt aangetroffen, kan zich zowel in de longen als in de nieren ophopen. Afgezien van deze zeer zeldzame aandoening is het raadzaam voorzichtig te zijn, aangezien er bij chronische jichtpatiënten verschillende gezondheidsproblemen kunnen optreden, zoals cataract en het droge-ogensyndroom.

Wat veroorzaakt jicht?

De belangrijkste oorzaak van jicht is de overmatige productie van urinezuur door het lichaam of het onvermogen om het geproduceerde urinezuur via de nieren uit te scheiden. Ongezonde eetgewoonten, overmatig alcoholgebruik, plotselinge en ernstige ziekten, verschillende medicamenteuze behandelingen, gewrichtstraumas, chirurgische ingrepen en nierziekten behoren tot de situaties die een toename van de hoeveelheid urinezuur in het bloed kunnen veroorzaken. Het ouder worden kan ook het risico op het ontwikkelen van jicht vergroten. Jicht is een aandoening die bij sommige mensen in de familie voorkomt. Tientallen verschillende genen, vooral de SLC2A9- en ABCG2-genen, kunnen vatbaar maken voor jicht. Genen geassocieerd met jicht zijn geassocieerd met het urinezuurmetabolisme.

Het is algemeen aanvaard dat genetische factoren effectief kunnen zijn bij de vorming van jicht, en naast familiale factoren kunnen sommige ziekten ook een faciliterend effect hebben. Obesitas, diabetes, hartziekten, hoge bloeddruk en hoog cholesterol behoren tot de ziekten waarbij het risico op jicht bij patiënten groter is.

In de loop van sommige aandoeningen kan een toename van de urinezuurproductie in het lichaam optreden. Deze aandoening, die gepaard gaat met abnormale enzymactiviteiten, komt meestal voor bij aandoeningen zoals lymfoom, leukemie, hemolytische anemie en psoriasis. Een toename van de urinezuurproductie kan optreden als bijwerking na chemotherapie en radiotherapie die worden gebruikt bij de behandeling van kankerpatiënten.

Hoe wordt jichtziekte gediagnosticeerd?

Detectie van mononatriumuraatkristallen in synoviale vloeistof (vloeistof in de gewrichtsruimte) is de gouden standaard diagnostische methode voor jicht. Bij dit onderzoek nemen artsen met een dunne naald een vloeistofmonster uit het aangetaste gewrichtsgebied. Gewrichtsvloeistof wordt geel en troebel tijdens acute jichtaanvallen. Microscopisch onderzoek van deze vloeistof, die ook kristallen en witte bloedcellen bevat, onderscheidt deze van gewrichtsontstekingen veroorzaakt door microbiële factoren.

Ook bij de diagnostische aanpak van jicht kunnen diverse laboratoriumonderzoeken worden ingezet. Hoewel biochemische markers zoals het aantal witte bloedcellen, de erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR) en c-reactief proteïne (CRP) nuttig zijn bij acute jicht, mag niet vergeten worden dat ze niet specifiek zijn voor deze ziekte. Hoewel het meten van de urinezuurspiegel door middel van bloedtesten een zeer belangrijke test is, kunnen deze soms tot misleiding leiden. Houd er rekening mee dat, hoewel sommige mensen hoge urinezuurwaarden in het bloed hebben maar geen symptomen van jicht hebben, sommige mensen jichtsymptomen kunnen hebben, ook al zijn de urinezuurwaarden in het bloed laag. Om deze redenen kan het meten van de urinezuurspiegel in het bloed alleen niet voldoende worden geacht voor de diagnose van jicht, maar het kan wel worden gebruikt om het beloop van jicht bij sommige patiënten te onderzoeken.

Naast biochemische tests kunnen verschillende beeldvormende onderzoeken worden gebruikt om jicht te diagnosticeren. Hoewel dit niet routinematig wordt uitgevoerd, kan echografie kristallen detecteren die zich in het kraakbeengebied hebben opgehoopt. Röntgenfotos behoren tot de radiologische diagnostische hulpmiddelen die nuttig kunnen zijn bij het onderscheiden van jicht van sommige andere gewrichtsaandoeningen.

Hoe wordt jichtziekte behandeld?

Bij jicht worden tijdens acute aanvallen en in de periodes tussen de aanvallen aparte behandelmethoden toegepast. Terwijl ontstekingsremmende medicijnen worden gebruikt in acute perioden waarin de pijn intens is, kunnen de medicijnen die bij de medicamenteuze behandeling worden gebruikt door artsen worden gewijzigd, afhankelijk van het verloop van de ziekte. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, colchicine of corticosteroïden behoren tot de geneesmiddelen die kunnen worden gebruikt bij de behandeling van jicht, afhankelijk van de toestand van de persoon. Geneesmiddelen die de werkzame stof colchicine bevatten, zijn ontstekingsremmende geneesmiddelen die als effectief worden beschouwd bij het beheersen van de pijn veroorzaakt door jicht.

Bij sommige patiënten kunnen jichtaanvallen een zeer ernstig en chronisch beloop hebben. Om nierstenen, tophus of andere jichtgerelateerde complicaties die bij deze mensen kunnen voorkomen, te voorkomen, kunnen medicijnen worden gebruikt die de urinezuurproductie in het lichaam verminderen of de urinezuuruitscheiding in de urine verhogen. Het is erg belangrijk dat het gebruik van deze geneesmiddelen, die bijwerkingen kunnen veroorzaken zoals koorts, huiduitslag, leverontsteking of nierproblemen, plaatsvindt onder toezicht van een arts.

Omdat fysieke activiteit de ernst van de aanvallen kan vergroten, wordt patiënten aangeraden om tijdens de acute periode te rusten. Dieettherapie speelt bij jicht een even belangrijke rol als medicatie. Voor de behandeling van jicht wordt patiënten aangeraden een speciaal dieet te volgen, bereid door een diëtist, veel water te drinken en hun levenskwaliteit te verbeteren met lichte bewegingsprogrammas.

Jichtziektedieet

Het opstellen van een gepersonaliseerd voedingsprogramma dat geschikt is voor jicht is een van de belangrijkste stappen die kunnen worden genomen om het aantal exacerbaties te verminderen. Dit dieet heeft tot doel het urinezuurniveau in het bloed tot normale limieten te verlagen.

Het beperken of volledig schrappen van de alcoholinname, vooral de bierconsumptie, is een belangrijke verandering in levensstijl bij het verbeteren van jichtsymptomen. Daarnaast zijn het verhogen van de vochtconsumptie, het kiezen van magere zuivelproducten, het vermijden van de consumptie van orgaanvlees of vette kleine vissen met een hoog purinegehalte, het kiezen van peulvruchten als eiwitbron en het consumeren van volkorenproducten of verse groenten en fruit voor koolhydraatconsumptie inbegrepen. in het dieetplan Het is onder andere mogelijke toepassingen.

Voedingsmiddelen met een laag purinegehalte in de voeding worden gedefinieerd als voedingsmiddelen die minder dan 100 milligram purine per 100 gram bevatten. Alle soorten fruit behoren tot de voedingsmiddelen die geen probleem vormen voor jicht. Kersenfruit kan de normale functies van het lichaam ondersteunen bij het voorkomen van jichtaanvallen vanwege de bijdrage ervan aan de urinezuurspiegels en ontstekingsniveaus. Alle plantaardige producten, waaronder aardappelen, erwten, champignons, aubergines en groene bladgroenten, behoren tot de voedingsmiddelen die door jichtpatiënten kunnen worden geconsumeerd. Naast fruit en groenten zijn eieren, zuivelproducten, noten, koffie, thee en groene thee, kruiden en plantaardige oliën voedingsmiddelen die kunnen worden opgenomen in het voedingsplan van jichtpatiënten.

Vermindering van het lichaamsgewicht

Overgewicht kan een risicofactor zijn voor jichtaanvallen. Insulineresistentie, die vooral voorkomt bij mensen met overgewicht, is een aandoening waarvan wordt aangenomen dat deze verband houdt met hoge urinezuurwaarden in het bloed. Door gewichtsverlies kunnen mensen zowel de weerstand tegen het insulinehormoon breken als bijdragen aan een lagere urinezuurspiegel.

Waar jichtpatiënten op moeten letten als het gaat om afvallen, is de snelheid van het gewichtsverlies. Voorzichtigheid is geboden, aangezien snel gewichtsverlies met een zeer caloriearm dieet het risico op het ontwikkelen van een jichtaanval kan vergroten.

Oefenen

Regelmatige lichaamsbeweging is een andere praktijk die kan worden gedaan om aanvallen van jicht te voorkomen en kan bijdragen aan het verlagen van de urinezuurspiegels.

Voldoende vloeistofverbruik

Zorgen voor voldoende dagelijkse vochtinname kan het risico op het ontwikkelen van een jichtaanval verminderen. Bij vochtinname wordt de uitscheiding van extra urinezuur in de bloedbaan door de nieren gemakkelijker en wordt deze via de urine verwijderd. Vloeistofconsumptie is een probleem dat niet mag worden verwaarloosd, vooral niet door mensen die regelmatig sporten en een deel van hun lichaamsvocht verliezen door te zweten.

Beperking van alcoholgebruik

Alcohol is een bekende trigger voor jicht. De reden voor deze situatie is dat het lichaam prioriteit geeft aan de uitscheiding van alcohol in plaats van het verwijderen van overtollig urinezuur uit het lichaam door alcoholgebruik. Het wordt dus gemakkelijker voor urinezuur, dat in grote hoeveelheden achterblijft na alcoholgebruik, om zich op te hopen en in kristalvorm te veranderen.

Dieet, lichaamsbeweging en andere veranderingen in levensstijl zijn zeer effectief bij de behandeling van jicht en andere gezondheidsproblemen veroorzaakt door hoog urinezuur. Bij sommige mensen kan naast veranderingen in levensstijl ook medische behandeling nodig zijn. Het strikt naleven van de door artsen voorgeschreven medicijnen is een belangrijk onderdeel van de behandeling.

Als u bij uzelf of bij de mensen om u heen de symptomen van jicht, een soort gewrichtsontsteking, opmerkt, is het raadzaam contact op te nemen met zorginstellingen en hulp te krijgen van gespecialiseerde artsen over de juiste behandeling en veranderingen in levensstijl.

Wij wensen u gezonde dagen.