Wat is psoriasis? Symptomen en behandelmethoden

Wat is psoriasis?

Psoriasis, ook bekend als psoriasis, is een chronische en ongeneeslijke ziekte en komt wereldwijd voor bij ongeveer 1-3%. Hoewel het vaak in de jaren dertig begint, kan het op elke leeftijd vanaf de geboorte voorkomen. In 30% van de gevallen is er sprake van een familiegeschiedenis.

Bij psoriasis worden verschillende antigenen aangemaakt door de cellen in de huid. Deze antigenen spelen een rol bij het activeren van het immuunsysteem. Actieve immuuncellen keren terug naar de huid en veroorzaken celproliferatie en de daaruit voortvloeiende vorming van psoriasis-specifieke plaques op de huid. Daarom is psoriasis een ziekte die het lichaam tegen zijn eigen weefsels ontwikkelt. Dergelijke aandoeningen worden geclassificeerd als auto-immuunziekten.

Bij psoriasispatiënten worden T-lymfocytcellen van het immuunsysteem geactiveerd en beginnen zich op te hopen in de huid. Na de ophoping van deze cellen in de huid versnelt de levenscyclus van sommige huidcellen en vormen deze cellen de structuur van harde plaques. Psoriasis ontstaat als gevolg van het proliferatieproces van deze huidcellen.

Huidcellen worden geproduceerd in de diepe lagen van de huid, komen langzaam naar de oppervlakte en na een bepaalde periode voltooien ze hun levenscyclus en worden ze afgestoten. De levenscyclus van huidcellen duurt ongeveer 1 maand. Bij psoriasispatiënten kan deze levenscyclus met enkele dagen worden verkort.

Cellen die hun levenscyclus voltooien, hebben geen tijd om eraf te vallen en beginnen zich op elkaar te accumuleren. Laesies die op deze manier ontstaan, kunnen verschijnen als plaques, vooral in de gewrichtsgebieden, maar ook op de handen, voeten, nek, hoofd of gezichtshuid van de patiënt.

Wat veroorzaakt psoriasis?

De onderliggende oorzaak van psoriasis is nog niet definitief onthuld. Recente studies benadrukken het idee dat genetische en immuunsysteemgerelateerde factoren gezamenlijk effectief kunnen zijn bij de ontwikkeling van de ziekte.

Bij psoriasis, een auto-immuunziekte, synthetiseren cellen die normaal gesproken tegen vreemde micro-organismen vechten antilichamen tegen de antigenen van huidcellen en veroorzaken ze karakteristieke huiduitslag. Er wordt gedacht dat sommige omgevings- en genetische factoren de ontwikkeling van huidcellen kunnen veroorzaken die sneller regenereren dan normaal.

De meest voorkomende van deze triggerende factoren zijn:

• Keel- of huidinfectie
• Koude en droge klimaatomstandigheden
• Begeleiding van verschillende auto-immuunziekten
• Huidtraumas
• Spanning
• Tabaksgebruik of blootstelling aan sigarettenrook
• Overmatig alcoholgebruik
• Na snelle stopzetting van geneesmiddelen afgeleid van steroïden
• Na gebruik van bepaalde geneesmiddelen die worden gebruikt om de bloeddruk of malaria te behandelen

Op de vraag of psoriasis besmettelijk is kan het antwoord gegeven worden dat deze ziekte bij iedereen kan voorkomen en dat er niet zoiets bestaat als verspreiding tussen mensen. In een derde van de gevallen kan een voorgeschiedenis van kinderziektes worden vastgesteld.

Het hebben van een familiegeschiedenis is een belangrijke risicofactor. Het hebben van deze ziekte bij naaste familieleden kan resulteren in een verhoogde kans dat iemand aan psoriasis lijdt. Genetisch erfelijke psoriasis wordt gedetecteerd bij ongeveer 10% van de personen in de risicogroep. Van deze 10% ontwikkelt 2-3% psoriasis.

Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat er mogelijk 25 verschillende hartgebieden geassocieerd zijn met het risico op psoriasis. Veranderingen in deze genregios kunnen ervoor zorgen dat T-cellen zich anders gedragen dan normaal. Huiduitslag in de vorm van verwijding van bloedvaten, versnelling van de celcyclus en roos komen voor op de huid die wordt binnengevallen door T-cellen.

Wat zijn de symptomen en soorten psoriasis?

Psoriasis heeft een chronisch beloop en de meeste patiënten ervaren huidplaques en roos. De ziekte komt in een kwart van de gevallen zeer vaak voor. Spontaan herstel is zeldzaam, maar in sommige gevallen kunnen perioden van remissie en exacerbatie optreden. Stress, alcohol, virale of bacteriële infecties kunnen opflakkeringen veroorzaken. Tabaksgebruik is ook een van de factoren die de ziekte kunnen verergeren.

De meeste patiënten hebben jeuk en plaques op de huid. Bij veel voorkomende ziekten kunnen er problemen zijn bij het op peil houden van de lichaamstemperatuur, koude rillingen, rillingen en een verhoogde eiwitconsumptie. In sommige gevallen kan reuma ontstaan ​​als gevolg van psoriasis. Bij reuma gerelateerd aan psoriasis kan het voorkomen in de pols-, vingers-, knie-, enkel- en nekgewrichten. In deze gevallen zijn er ook huidlaesies.

Symptomen van psoriasis kunnen overal op het lichaam voorkomen, maar komen meestal voor op de knieën, ellebogen, hoofdhuid en geslachtsdelen. Wanneer psoriasis op de nagels optreedt, kunnen er kleine putjes, geelbruine verkleuring en nagelverdikking optreden.

Psoriasis kent verschillende vormen, afhankelijk van het type huidletsel:

• Plaque psoriasis

Plaque psoriasis, of psoriasis vulgaris, is het meest voorkomende subtype van psoriasis en komt voor bij ongeveer 85% van de patiënten. Het wordt gekenmerkt door grijze of witte uitslag op dikke rode plaques. Laesies komen het meest voor op de knieën, ellebogen, lumbale regio en hoofdhuid.

Deze laesies, die in grootte variëren van 1 tot 10 centimeter, kunnen bij sommige mensen een omvang bereiken die een deel van het lichaam bedekt. Trauma veroorzaakt door bijvoorbeeld krabben op een intacte huid kan de vorming van laesies in dat gebied veroorzaken. Deze situatie, het Koebner-fenomeen genoemd, kan erop duiden dat de ziekte op dat moment actief is.

Detectie van puntvormige bloedingen in monsters genomen van laesies bij patiënten met plaque psoriasis wordt het Auspitz-teken genoemd en is belangrijk voor de klinische diagnose.

• Guttate psoriasis

Guttate psoriasis vormt laesies in de vorm van kleine rode cirkels op de huid. Het is het tweede meest voorkomende psoriasis-subtype, na plaque psoriasis, en komt voor bij ongeveer 8% van de patiënten. Guttate psoriasis begint meestal in de kindertijd en jongvolwassenheid.

De resulterende laesies zijn klein, uit elkaar geplaatst en druppelvormig. Huiduitslag, die vaker voorkomt op de romp en ledematen, kan ook op het gezicht en de hoofdhuid voorkomen. De dikte van de uitslag is minder dan die van plaque psoriasis, maar kan na verloop van tijd dikker worden.

Er kunnen verschillende uitlokkende factoren zijn bij de ontwikkeling van psoriasis guttata. Bacteriële keelinfecties, stress, huidletsel, infectie en verschillende medicijnen behoren tot deze uitlokkende factoren. De meest voorkomende factor bij kinderen zijn infecties van de bovenste luchtwegen veroorzaakt door streptokokkenbacteriën. Guttate psoriasis is de vorm van psoriasis met de beste prognose onder alle subtypes.

• Pustuleuze psoriasis

Pustuleuze psoriasis, een van de ernstige vormen van psoriasis, veroorzaakt, zoals de naam al doet vermoeden, rode puisten. Laesies kunnen in veel delen van het lichaam voorkomen, inclusief geïsoleerde gebieden zoals de handpalmen en voeten, en kunnen afmetingen bereiken die een groot gebied bedekken. Pustulaire psoriasis kan, net als andere subtypes, de gewrichtsgebieden aantasten en roos op de huid veroorzaken. De resulterende pustuleuze laesies hebben de vorm van witte, met pus gevulde blaren.

Bij sommige mensen kunnen de aanvalsperiode waarin puisten optreden en de remissieperiode elkaar cyclisch opvolgen. Tijdens de vorming van puisten kan de persoon griepachtige symptomen ervaren. Koorts, koude rillingen, snelle hartslag, spierzwakte en verlies van eetlust behoren tot de symptomen die tijdens deze periode kunnen optreden.

• Intertrigineuze psoriasis

Dit subtype van psoriasis, ook wel flexurale of inverse psoriasis genoemd, komt meestal voor in de borst-, oksel- en lieshuid waar de huid plooit. De resulterende laesies zijn rood en glanzend.

Bij patiënten met intertrigineuze psoriasis kan het voorkomen dat er geen huiduitslag optreedt vanwege het vocht in de gebieden waar de laesies verschijnen. Voorzichtigheid is geboden, omdat deze aandoening bij sommige mensen kan worden verward met bacteriële of schimmelziekten.

Personen met deze psoriasis blijken gepaard te gaan met verschillende subtypes in andere delen van het lichaam. Voorzichtigheid is geboden, omdat laesies door wrijving kunnen verergeren.

• Erytrodermische psoriasis

Erytrodermische psoriasis, ook bekend als exfoliatieve psoriasis, is een zeldzaam subtype van psoriasis dat brandwondenachtige laesies vormt. Deze ziekte kan ernstig genoeg zijn om dringende medische aandacht te vereisen. Een verminderde controle van de lichaamstemperatuur is een van de belangrijkste redenen voor ziekenhuisopname bij dergelijke patiënten.

Bij erytrodermische psoriasis, die een groot deel van het lichaamsoppervlak tegelijk kan bedekken, ziet de huid eruit zoals na zonnebrand. De laesies kunnen na verloop van tijd korsten en eraf vallen in de vorm van grote schimmels. Huiduitslag bij dit zeer zeldzame subtype van psoriasis jeukt behoorlijk en kan brandende pijn veroorzaken.

• Psoriatische arthritis

Arthritis psoriatica is een reumatologische ziekte die behoorlijk pijnlijk is en de fysieke activiteiten van een persoon beperkt, en treft ongeveer 1 op de 3 psoriasispatiënten. Arthritis psoriatica is verdeeld in 5 verschillende subgroepen, afhankelijk van de symptomen. Momenteel bestaat er geen medicijn of andere behandelmethode die deze ziekte definitief kan genezen.

Arthritis psoriatica bij patiënten met psoriasis, wat in wezen een auto-immuunziekte is, treedt op nadat het immuunsysteem zich zowel op de gewrichten als op de huid heeft gericht. Deze aandoening, die vooral de handgewrichten ernstig kan aantasten, kan in elk gewricht van het lichaam voorkomen. Het optreden van huidlaesies bij patiënten treedt meestal op vóór het optreden van gewrichtsklachten.

Hoe wordt psoriasis gediagnosticeerd?

De diagnose van de ziekte wordt vaak gesteld door het verschijnen van huidlaesies. De aanwezigheid van psoriasis in de familie helpt bij de diagnose. In de meeste gevallen kan psoriasis worden gediagnosticeerd door lichamelijk onderzoek en onderzoek van alleen de laesies. In het kader van lichamelijk onderzoek wordt de aanwezigheid van symptomen gerelateerd aan psoriasis in twijfel getrokken. Bij verdachte gevallen wordt een huidbiopsie uitgevoerd.

Tijdens het biopsieproces wordt een klein huidmonster genomen en de monsters worden naar het laboratorium gestuurd om onder een microscoop te worden onderzocht. Met het biopsieproces kan het type psoriasis worden opgehelderd.

Naast het biopsieproces kunnen er ook verschillende biochemische tests worden uitgevoerd om de diagnose van psoriasis te ondersteunen. Volledig bloedbeeld, reumafactorniveau, erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR), urinezuurniveau, zwangerschapstest, hepatitisparameters en PPD-huidtest behoren tot de andere diagnostische hulpmiddelen die kunnen worden toegepast.

Hoe wordt psoriasis behandeld (Psoriasis)?

Bij de beslissing over de behandeling van psoriasis wordt ook rekening gehouden met de persoonlijke mening van de patiënt. Omdat de behandeling langdurig zal zijn, is de naleving van de behandelplanning door de patiënt van groot belang. Veel patiënten hebben ook metabolische problemen zoals obesitas, hypertensie en hyperlipidemie. Met deze situaties wordt ook rekening gehouden bij het plannen van de behandeling. De behandelingsplanning wordt uitgevoerd op basis van de ernst van de ziekte en of deze de kwaliteit van leven schaadt.

In gevallen die zich in een bepaald deel van het lichaam bevinden, worden geschikte huidcrèmes gebruikt. Crèmes die cortisone bevatten, hebben vaak de voorkeur. Crèmes worden aanbevolen om de huid vochtig te houden. Zwangere vrouwen worden behandeld met minder krachtige cortisoncrèmes en fototherapie. Voorafgaand hieraan kan de gynaecoloog worden geraadpleegd om informatie te verkrijgen dat de behandeling geen schade zal aanrichten.

Medicijnen op basis van crème, gel, schuim of spray die corticosteroïden bevatten, kunnen nuttig zijn bij gevallen van milde tot matige psoriasis. Deze medicijnen worden dagelijks gebruikt tijdens exacerbaties en worden gedurende langere perioden gebruikt in perioden waarin de ziekte niet aanwezig is. Langdurig gebruik van sterke corticosteroïden kan huidverdunning veroorzaken. Een ander probleem dat zich voordoet bij langdurig gebruik is dat het medicijn zijn effectiviteit verliest.

Bij het uitvoeren van lichttherapie (fototherapie) worden zowel natuurlijke als ultraviolette stralen van verschillende golflengten gebruikt. Deze stralen kunnen cellen van het immuunsysteem elimineren die gezonde huidcellen zijn binnengedrongen. Bij milde tot matige gevallen van psoriasis kunnen UVA- en UVB-stralen een positief effect hebben op het beheersen van klachten.

Bij fototherapie wordt PUVA (Psoraleen + UVA) therapie toegepast in combinatie met psoraleen. De stralen die gebruikt kunnen worden bij de behandeling van psoriasis zijn UVA-stralen met een golflengte van 311 nanometer en smalbandige UVB-stralen met een golflengte van 313 nanometer. Smalband ultraviolette B (UVB) stralen kunnen worden gebruikt bij kinderen, zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven of ouderen. Het subtype van psoriasis dat het beste reageert op fototherapie is psoriasis guttata.

In sommige gevallen kunnen artsen de voorkeur geven aan medicijnen die vitamine D bevatten. Koolteer behoort ook tot de behandelingsmogelijkheden. Crèmes die vitamine D bevatten, hebben een effect op het verminderen van de vernieuwingssnelheid van huidcellen. Producten die houtskool bevatten, kunnen worden gebruikt in de vorm van crème, olie of shampoo.

In ernstige gevallen van psoriasis worden naast fototherapie ook systemische medicijnen gebruikt en worden er plaatselijk aangebrachte crèmes aan de behandeling toegevoegd. Het is belangrijk om de huid vochtig en zacht te houden. Systemische medicamenteuze therapie heeft de voorkeur, vooral in gevallen van gewrichtsontsteking en aantasting van de nagels.

Geneesmiddelen tegen kanker zoals methotrexaat en cyclosporine, vitamine A-vormen die bekend staan ​​als retinoïden en van fumaraat afgeleide geneesmiddelen behoren tot de systemische geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van psoriasis. Bij patiënten bij wie een systemische behandeling wordt gestart, moeten routinematige bloedonderzoeken worden uitgevoerd en moeten de lever- en nierfuncties nauwlettend worden gecontroleerd.

Retinoïde medicijnen onderdrukken de productie van huidcellen. Men mag niet vergeten dat psoriasislaesies opnieuw kunnen optreden na stopzetting van het gebruik van deze geneesmiddelen. Geneesmiddelen afgeleid van retinoïden hebben ook verschillende bijwerkingen, zoals ontsteking van de lippen en haaruitval. Zwangere vrouwen of vrouwen die binnen 3 jaar zwanger willen worden, mogen geen medicijnen gebruiken die retinoïden bevatten vanwege mogelijke aangeboren afwijkingen.

Het doel van het gebruik van chemotherapiemedicijnen zoals cyclosporine en methotrexaat is het onderdrukken van de reactie van het immuunsysteem. Cyclosporine is zeer effectief bij het onder controle houden van de symptomen van psoriasis, maar het immuunverzwakkende effect ervan kan de persoon vatbaar maken voor verschillende infectieziekten. Deze medicijnen hebben ook andere bijwerkingen, zoals nierproblemen en hoge bloeddruk.

Er is waargenomen dat er minder bijwerkingen optreden bij gebruik van methotrexaat in lage doses, maar men mag niet vergeten dat er ook bij langdurig gebruik ernstige bijwerkingen kunnen optreden. Deze ernstige bijwerkingen zijn onder meer leverschade en verstoring van de productie van bloedcellen.

Bij psoriasis zijn er situaties die de ziekte veroorzaken en ervoor zorgen dat deze oplaait. Deze omvatten tonsillitis, urineweginfectie, tandbederf, schade aan de huid door krabben, schaafwonden en krassen, emotionele problemen, pijnlijke gebeurtenissen en stress. Al deze aandoeningen moeten op de juiste manier worden behandeld. Patiënten die psychologische ondersteuning krijgen van psychiaters of psychologen behoren ook tot de benaderingen die nuttig kunnen zijn.

Psoriasis is een ziekte die zeer suggestief is. De positieve gevoelens van de patiënt over beter worden kunnen het verloop van de ziekte sterk beïnvloeden. Het is algemeen aanvaard dat deze alternatieve methoden, toegepast op patiënten, hen psychologisch verlichten en een suggestief effect hebben. Om deze reden is het belangrijk dat mensen met psoriasis onder toezicht staan ​​van een arts en profiteren van traditionele methoden.

De relatie tussen eetgewoonten en levensstijl en psoriasis is nog niet volledig opgehelderd. Het wegwerken van overgewicht, het vermijden van de consumptie van producten die trans- of natuurlijke vetten bevatten en het verminderen van de alcoholconsumptie zijn veranderingen in het voedingsplan die antwoord geven op de vraag wat goed is voor psoriasis. Tegelijkertijd moeten patiënten voorzichtig zijn met het voedsel dat ze consumeren, waardoor de ziekte kan oplaaien.

Stress is een belangrijke uitlokkende factor voor psoriasis. Omgaan met de stress van het leven kan nuttig zijn bij het verminderen van exacerbaties en het beheersen van de symptomen. Ademhalingsoefeningen, meditatie en yogapraktijken behoren tot de methoden die kunnen worden gebruikt voor stressbeheersing.